در حال بارگذاری

اولین ورکشاپ پیشرفته مجسمه سنگی ؛ توسط لوکا ماراوینو ، هنرمند ایتالیایی

اولین جلسه کارگاه مجسمه سازی با سنگ، با همکاری نگارخانه آریا و با حضور لوکا ماراوینو مجسمه ساز ایتالیایی در محل کارخانه سباسنگ برپا شد.

این کارگاه در 12 روز و با هدف انتقال تجربه مجسمه سازی با سنگ، با حضور 16 هنرمند و با موضوع آزاد برای علاقمندان برگزار شد.

در مراسم پایانی ورکشاپ، لوکا ماراوینو با تمجید از مجسمه سازان جوان ایرانی خاطرنشان کرد که ایران دارای سنت کهنی در مجسمه‌سازی با سنگ است و این هنر به مرور زمان به دست فراموشی سپرده شده است. این در حالی است که بهترین مواد برای مجسمه‌سازی شهری و فضاهای خصوصی در دنیا سنگ است که در ایران نیز به وفور یافت می‌شود. مجسمه‌سازان جوان ایرانی می‌توانند با تجربه اندوزی بیشتر نه تنها فضاهای شهرهای ایران را تغییر دهند، بلکه باعث معرفی هنر ایران در دنیا شوند.

آریا شکوهی اقبال، مدیر نگارخانه، با اشاره به اینکه هدف اصلی این کارگاه، آموزش هنر مجسمه‌سازی با سنگ برای بهره‌مندی از این متریال برای مجسمه‌سازی معاصر است، افزود: ایده اصلی برپایی این کارگاه داشتن شهری با مجسمه است.

وضعیت گرافیک و المان‌های شهری در تهران مناسب نیست.این درحالی است که معماران و مدیران شهری، فرهنگ استفاده از مجسمه در شهر را دارند، اما به دلیل مشکلات مختلف کمتر از این هنر برای شهر استفاده کرده‌اند و برخی از آنها نیز به راحتی به سراغ استفاده از مجسمه‌های چینی رفته‌اند. به همین دلیل تصمیم به آموزش هنرمندان جوان برای آشنایی با سنگ گرفتیم تا با کمک این هنرمندان فضا را برای تغییر در المان‌های شهری ایجاد کنیم.

در ادامه امیر بهرامی، مدیر مجموعه سباسنگ، تصریح کرد: یکی از متریال‌های مناسب در مجسمه‌سازی دنیا سنگ است، زیرا دوام و ماندگاری خوبی دارد.

در دنیا نیز برای المان های شهری از سنگ استفاده می‌شود. اما به دلایل مختلف سنگ در مجسمه‌سازی ما جایگاه خود را نیافت و با اینکه مجسمه‌سازان بنامی در کشور داریم اما در زمینه سنگ، مجسمه‌ساز با سابقه‌ای نداریم و برای همین بخش آموزش مجسمه‌سازی با سنگ را با مجسمه‌سازان جوان شروع کردیم تا با این سبک و متریال آشنا شوند و بتوانند این ماده را نیز رام کنند.

مدیر سباسنگ درباره باغ مجسمه‌ای که قرار است از آثار این کارگاه آموزشی در محل این کارخانه ایجاد شود، نیز توضیح داد: باغ مجسمه‌ای که در نظر داریم آن را بنا کنیم، الزاما در این مکان نخواهد بود. قصد ما این نیست که این آثار در جایی ثابت باشد. ایده‌آل ما چرخاندن این آثار در فضاهای مختلف برای دیده شدن آنهاست. اما اگر این آثار در این فضا نیز قرار بگیرند، آرشیتکت‌ها و مدیران هنری و شهری مختلفی در این مکان در رفت و آمد هستند که کارهای بزرگی در دست دارند و آنها می‌توانند مخاطبین این آثار هنری نیز باشند.

آقای بهرامی در پایان گفت: انگیزه اصلی ما برای برگزاری این کارگاه، تداوم برپایی آن است، زیرا بدون تداوم کاری پیش نخواهد رفت و تاثیری نیز بر جامعه هنری و محیط شهری نخواهد داشت. تداوم این کارگاه‌ها هنرمندان بیشتر و با تجربه‌تری را رقم خواهد زد.